Την Ώρα του... “τετέλεσται”

   Την Ώρα του... “τετέλεσται”
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΑΣ. ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ

Την Ώρα Ταφής του ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΟΣ Πανεπιστημίου ΜΑΣ δεν χρειάζονται  “τζάμπα μάγκες” εθελοντές Επικήδειου εναντίον του την  ΏΡΑ Κηδείας  του. Ας περιμένουν μετά τα... κόλλυβα... έστω. Όσοι το ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ και το αγαπήσαμε δεν σκεφτόμαστε τι μας κόστισε αλλά τι χάνεται και θλιβόμαστε. Οι άλλοι έρχονται για να δηλώσουν να γραφεί έστω τελευταία στιγμή το... Όνομά τους στην... κηδεία... έστω κι' αν βγαίνουν ΤΩΡΑ από την ανυπαρξία λόγου – πράξεων (υπέρ ή κατά)  επί ΧΡΟΝΙΑ. Ακόμα και τους πιο θαρραλέους στη Ζωή και τους πιο Υγιείς Οργανισμούς ο καρκίνος τα φανερά ή αφανή καρκινώματα, τους κατατρώγουν. Για το υγιές στη Γέννησή του Πανεπιστήμιο ΜΑΣ προσπαθήσαμε να διασώσουμε την εξέλιξή του. Δεν ενδιαφέρουν τα... ονόματα κανενός, ούτε των Υπέρ ούτε των εναντίον ΠΟΛΙΤΩΝ (άλλο οι υπαίτιοι “αρμόδιοι”). Το Έργο μένει ή καταστρέφεται, ο Αγώνας, ΑΝ πράγματι ΚΑΘΑΡΟΣ, μένει, τα λόγια μόνο για... λόγια... μετέωρα σωματίδια με τον αέρα έρχονται και παρέρχονται. Άλλη δουλειά δεν έχουμε από... λόγια...  όταν “ο κόσμος καίγεται.... βαρκούλες αρμενίζουν” και όταν η Ζωή μας δεν είναι σε ΝΑΡΚΗ αλλά μας... φεύγει... φεύγει... και όποιο προλάβουμε Άξιο ΕΡΓΟ να στεριώσουμε έστω και μέσα από... ερείπια....

Σε τούτο το σημείωμα για τα ΚΟΙΝΑ θέλω να αναφερθώ συνοπτικά και μόνο ενδεικτικά σε περιπτώσεις που έχω αναλύσει αλλά και με ΠΡΑΞΕΙΣ υποστηρίξει αλλά δεν είναι υποχρεωμένος κανένας είτε να γνωρίζει είτε να θυμάται, είτε ως πολίτης να έχει στηρίξει (άλλο οι υπαίτιοι του χειρότερου αιρετοί λόγω ηθελημένης αδράνειας ή αθέλητης ανικανότητάς τους).
           

Σε τούτο το σημείωμα για τα ΚΟΙΝΑ θέλω να αναφερθώ συνοπτικά και μόνο ενδεικτικά σε περιπτώσεις που έχω αναλύσει αλλά και με ΠΡΑΞΕΙΣ υποστηρίξει αλλά δεν είναι υποχρεωμένος κανένας είτε να γνωρίζει είτε να θυμάται, είτε ως πολίτης να έχει στηρίξει (άλλο οι υπαίτιοι του χειρότερου αιρετοί λόγω ηθελημένης αδράνειας ή αθέλητης ανικανότητάς τους).

1. Είχα προτείνει ΔΗΜΟΣΙΑ εγγράφως τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Νικόλαο (μετά την πρόταση για τον θεσμικό Δήμαρχο που ο ίδιος δεν την υποστήριξε σθεναρά) να ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ στη Διοικούσα του Πανεπιστημίου ΜΑΣ. Μπορώ τώρα να εξηγήσω ότι Σκοπός  μου ήταν (πέραν του “εκμεταλλεύσιμου” της Δύναμής του για την εξέλιξη του Πανεπιστημίου) να ΕΧΕΙ σύνδεση ΚΑΙ με τον ΘΕΟ ΜΑΣ ο χώρος Επιστήμης των ΝΕΩΝ, σε ένα στην εξέλιξή του ανοιχτό και με σχολή πολιτισμών της Μεσογείου Πανεπιστήμιο με τεράστιες προοπτικές και οφέλη. Το Υπουργείο είναι ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΜΑΖΙ. Κρίνω ότι το Υπουργείο ΠΡΕΠΕΙ ιδιαίτερα για τα επόμενα χρόνια να τα δει ΚΑΙ τα ΔΥΟ όχι "με λογαριασμούς μπακάλη". ΚΑΙ τα ΔΥΟ. Υπουργείο είναι πάντα ΚΑΙ των ΔΥΟ. (Στη συνέχεια είχα προτείνει ως πολίτη και τον κ. Δ. Πενταγιώτη, διορίστηκε μόνο ο κ. Στέλιος Ζαχαρόπουλος).
2. Η Μεταφορά του ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ στην Περιφέρειά ΜΑΣ είχε τη στήριξη με επίσημη Δήλωσή του ΕΔΩ του ΣΥΝαρμόδιου και γνωρίζοντος Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης. Και έγινε μετά από ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ όχι μόνο ανά... 4ετία... λόγια.... Δυστυχώς με το “εκλογικό σύστημα μόνο... “επιστολές” και κάθε 4ετία λόγια” και μετά ουδέν έτερον, τέτοια Ευκαιρία έμεινε ανεκμετάλλευτη ενώ ΗΤΑΝ εις ΟΦΕΛΟΣ όχι μόνο “τοπικιστικά” της Περιφέρειας αλλά και της ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ Ανάπτυξης στην χώρα, αλλά ΚΑΙ των ΝΕΩΝ επιστημόνων της χώρας μας. Αυτό δεν είναι... “επαρχιωτισμός” μου έναντι των “πρωτευουσιάνων της... Γεωπονίας... ” και με επίκληση της Σοφίας Σχεδίου “Αθηνά”.  Η σύγκριση τέτοιας "χωροθέτησης" για την αξιολόγηση του όλου Σχεδίου είναι επιβεβλημένη, και σε επιχειρήματα υπέρ και κατά, τάσσομαι στα ΥΠΕΡ για την Επαρχία ΜΑΣ, αλλά όχι μόνο με... λόγια και "επιστολές" αλλά και ποικιλότροπες ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ για όσα πιστεύω.
3. Δεν είναι καθόλου “τοπικιστικό”, δεν αφορά έναν “τόπο συγκεκριμένο” αλλά ΟΛΗ τη χώρα το ότι ΕΝΤΟΣ Ελλάδας π.χ. η Πελοπόννησος για τα ΙΔΙΑ θέματα παίρνει κονδύλια, ενώ η Στερεά Ελλάδα για τα ΙΔΙΑ ενώ δίνει τα ΙΔΙΑ που αναλογούν στους πολίτες, δεν παίρνει από το Δημόσιο Ταμείο παρά μόνο “λιτότητα” χωρίς αντισταθμίσματα, ενώ αλλού πάνε, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να προσμετράται και ΑΝ ΑΛΛΟΥ ΑΞΙΟΤΕΡΑ ενεργούν και ΠΩΣ ΕΔΩ. Οι συγκρίσεις δεν είναι “έχθρα του '21” αλλά συστατικό στοιχείο σωστών συμπερασμάτων όταν “το κόστος ευκαιρίας” και τα “ισοδύναμα” επιβάλλουν επιλογές για ικανοποίηση μεταξύ περισσοτέρων αναγκών σε διαφορετικούς τομείς ή σε διαφορετικά διοικητικά διαμερίσματα ή γεωγραφικούς “τόπους”  από το ΙΔΙΟ Δημόσιο Ταμείο. Και όποιος χρησιμοποιεί “τον Μωρηά του '21” για να με κατηγορήσει για “τοπικισμό στη Ρούμελη” δεν βλέπει ότι “τα τσαρούχια του '21 τα έβγαλε, αλλά τα φόρεσε ως “μοντέρνα” τραγιάσκα σε κενή κεφαλή με φούντες” και διότι, πέραν του ότι ο... "τοπικισμός" αφορά Πολίτες και ΦΟΡΕΙΣ που χωρίς ή και με Υπογραφές Ευθύνης κι όχι μόνο με... λόγια ενεργήσαμε πιστεύοντας στην Αποστολή Περιφερειακών Πανεπιστημίων, ο ΜΩΡΗΑΣ “έφτιαξε” 2 Περιφέρειες και “τα παίρνει” ΔΥΟ φορές. Η ΡΟΥΜΕΛΗ έχει σήμερα 1 Περιφέρεια και παίρνει 1 φορά. Γι' ΑΥΤΟ ο... ΜΩΡΗΑΣ ως χώρος "κάτω από το αυλάκι" έχει σήμερα ΔΥΟ Πανεπιστήμια (Πάτρα – Τρίπολη) 2 ΕΔΡΕΣ, ενώ η... ΡΟΥΜΕΛΗ...ΚΑΝΕΝΑ και στην Έδρα ΛΑΜΙΑ η ΚΑΡΔΙΤΣΟΠΟΙΗΣΗ της είναι πλήρης και ΜΑΛΙΣΤΑ ως ΕΔΡΑ. Αυτές οι συγκρίσεις σήμερα με τα ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ δημιουργούν επιχειρήματα ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ όχι “τοπικιστικής” αλλά για ΟΛΗ τη χώρα ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ μεταξύ ΟΛΩΝ των Περιφερειών αλλά ΚΑΙ ΑΞΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΠΙΚΩΝ Ηγεσιών ΤΟΥΣ που είναι δυστυχώς για εμάς εδώ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ. Έτσι, “εκστρατεύω όχι εναντίον του Μωρηά του '21” αλλά με τα σημερινά δεδομένα ΥΠΕΡ της Περιφέρειας των ΣτερεοΕλλήνων και Αρχαίας Ιδιαίτερης Πατρίδας των ΕΛΛΗΝΩΝ που έχει ΜΟΝΟ τον Λεωνίδα και λείπει “ο ντόπιος” ΑΧΙΛΛΕΑΣ, αλλά ΚΑΙ το ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΡΩΤΩΝ Αμφικτυονιών ακόμα, ή μήπως και αυτά είναι “τοπικισμός”, “επαρχιωτισμός” και δεν εντάσσονται μέσα στη γενική πανεθνική – πανελλήνια θεώρηση της ΠΑΤΡΙΔΑΣ μας αλλά και του προβληματισμού μας τοπικά για ΑΞΙΟΣΥΝΗ δικών μας Εκπροσώπων έναντι άλλων... γειτόνων μας... συγκρίσεις που ωφελούν τα ΚΟΙΝΑ αλλά μόνο τους ασκούντες εξουσία  αιρετούς μας ΔΕΝ ωφελούν. Λογική (και όχι ηθική) αντίδραση θα ήταν μόνο της “τοπικής εξουσίας” (και όχι των εν γνώσει πολιτών) ΕΝΑΝΤΙΟΝ τέτοιων συγκρίσεων. 
4. Ξεκομμένα όλα “αποσπασματικά” στενά ή σε γενικότερο πλαίσιο ευρύτερης θεώρησης; Και εδώ έρχεται το θέμα “της αναδιάρθρωσης και αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα” και έχει για όλα τα... άλλα... ανάγκη... ΕΚΤΟΣ από τον ΧΩΡΟ λήψης ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ για ΟΛΑ τα άλλα, δηλαδή την... Βουλή... τα Κόμματα τη λειτουργία Κυβέρνησης διότι για ΠΑΙΔΕΙΑ θα αποφασίζουν και 100 επιπλέον “άχρηστοι που πλεονάζουν” και σε επίπεδο “ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ Επιτροπών” ΔΕΝ γνωρίζουμε αν γνωρίζουν την ΠΑΙΔΕΙΑ. Ή με ποια Γνώση και Κρίση,  κατόπιν  αξιολόγησής του για... "επίπεδο - ποιότητα ΒΟΥΛΗΣ και ΘΕΣΜΩΝ", αποφασίζει με την ΨΗΦΟ ΤΟΥ τούτος ή εκείνος όταν το “κόστος – όφελος ανά Βουλευτή” για την Πατρίδα δεν το συζητά καθόλου αλλά ο ΙΔΙΟΣ “κοστολογεί” ΜΟΝΟ την... Παιδεία αλλά για να κρατά την επιπλέον άχρηστη ΔΙΚΗ ΤΟΥ  θέση (κατά το πλεονάζον) “κόβει” την Παιδεία ή διώχνει ΑΞΙΟΥΣ Νέους από την Πατρίδα; Ακόμα και Υπουργός ψήφισε “ως βουλευτής” ΜΝΗΜΟΝΙΟ για 20 χρόνια χωρίς να το διαβάσει ούτε ως Υπουργός ούτε ως Βουλευτής, αλλά με ΑΥΤΟ κόβεται η... Παιδεία, ενώ διατηρείται ο... “θεσμός” του “Υπουργοβουλευτή” που (κατ' ομολογίαν του) ΔΕΝ μπορεί ΣΩΣΤΑ να ανταποκριθεί και στα δυο καθήκοντά του μαζί, όπως και ουδεμία Πρόταση, ούτε λέξη για “κοστολόγηση - αξιολόγηση – ισοδύναμα -μείωση επιπλέον 100 βουλευτών”
5. Η Πολιτεία και η κάθε Κυβέρνηση ΑΝ θέλει να είναι ειλικρινής και να γίνει πράγματι σωστή δουλειά για το Μέλλον της Πατρίδας μας δεν μπορεί “αποσπασματικά” να “ξεκόβει” τούτο ή εκείνο, όπως βολεύει, και να μην έχει το Γενικό Πλαίσιο για ΟΛΟΥΣ τους ΘΕΣΜΟΥΣ και μάλιστα αυτούς που ΔΕΝ κοστίζει η... αναδιάρθρωση ΤΟΥΣ αλλά μόνο ποικίλο και τεράστιο όφελος φέρνουν και σε Σύγχρονο Κράτος και σε Άξια Πατρίδα. Αλλά Άξια Παιδεία χωρίς ΑΞΙΟΥΣ αυτούς που αποφασίζουν-ψηφίζουν για την Παιδεία δεν γίνεται. Και χωρίς προϋποθέσεις Άξιας επιλογής των Αξίων που αποφασίζουν για ΟΛΟΥΣ και για ΟΛΑ στη Ζωή μας και την Πατρίδα δεν γίνεται. Και το “κόστος – όφελος” είναι συντριπτικό για όσους αλλοιθωρίζουν για ΟΣΑ ΠΡΩΤΑ πρέπει να κοστολογήσουν, "να αναδιαρθρώσουν" και δεν το πράττουν.
6. Για το Πανεπιστήμιο ΣΤΕΡΕΑΣ μετά από διαμόρφωση συνθηκών λόγω αδράνειας και ανικανοτήτων στη Στερεά και στην Έδρα τόνισα ότι ΔΥΟ ήταν οι επιλογές και καθόλου “τοπικιστικα”. Ή η κατάργησή του (ΠΑΝΤΕΛΩΣ) ή η Εξέλιξή του ΕΔΩ σε νέα βάση σωστής εξέλιξης, όχι να συνεχίζει να... “κουτσαίνει”. Το ένα εύκολο το άλλο δύσκολο και ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Ο καθένας επιλέγει σε ποιο είναι... εναντίον ή υπέρ. Δικαίωμά του, όπως δικαίωμα του οποιουδήποτε (αλλά και “χρέος του”) να αγωνίζεται όχι μόνο με... λόγια... λόγια... κάθε 6ετία ίδια λόγια μετά ακινησία μετά πάλι 4ετία... λόγια... για όσα είτε υπέρ ή εναντίον όποιου Ζητήματος λέει ότι πιστεύει. Και κανέναν πολίτη ουδέποτε θα “υποχρεώσω” ή να είναι ή να μην είναι αδρανής, άλλο όμως ο... αιρετός μας. Και ένα  “προσωπικό”. Ως “τοπικιστής” για ΑΛΛΟ τόπο θα έπρεπε ΧΡΟΝΙΑ να “προσπαθώ” γιατί σε άλλο ΤΟΠΟ είναι τα Συμφέροντά ΜΟΥ και της Οικογενείας μου,  και όχι να φορτώνω ως “μόνος στον κόσμο” σε φορτηγό πινακίδες να μοιραστούν σε ΟΛΗ τη Στερεά για να μπουν θεμέλια για ΙΔΡΥΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ στη ΡΟΥΜΕΛΗ  που δεν ήταν πλέον “τόπος ζωής μου” αλλά μόνο αναφοράς ως τόπου καταγωγής ενός   “ΤΡΟΠΟΥ ζωής”. Ο “τόπος μου” ούτε στην... Επαρχία της Στερεάς ούτε στην έδρα Λαμία, στηρίζοντας όμως για ΕΔΩ σε τούτη την... "Επαρχία" το ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ Πανεπιστήμιο εκτός ΑΘΗΝΩΝ, αλλά και τη Σχολή ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Πολιτισμού πάλι για ΕΔΩ στην... Επαρχία που είχε ΚΑΙ της αρμόδιας Υπουργού Παιδείας επίσημα στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ την ενίσχυσή της ως Άξιας και "διεθνοποίησης" Σχολής, αλλά που ΔΕΝ υπάρχει στην ΕΛΛΑΔΑ. Αλλά... μετά... ΕΔΩ ΠΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, τι έπραξαν οι "τοπικοί αρμόδιοι εξουσίας" για την... Επαρχία ΤΟΥΣ; ΄Έδωσαν... "επιστολή" και "ραντεβού" μετά από απραξία τους για να... αλληλοσυγχαρούν το... Γραφείο Τελετών τους για την Ανώτατη Εκπαίδευση στη... Στερεά με έδρα τη Λαμία. Περιοριζόμαστε και εξαντλούμαστε σε πρόσκαιρες "επικαιρότητες" ή "φιέστες με διασημότητες" που υψώνουμε σε "ετήσια γεγονότα" και αφήνουμε χωρίς στήριξη, χωρίς ενδιαφέρον ολόκληρο χρόνο και τον Πολιτισμό ΝΕΩΝ ΜΑΣ στενεύοντας Ανοιχτούς Ορίζοντες μαζί στο Παρελθόν και στο Μέλλον τους για την Περιφερειακή και ΕΘΝΙΚΗ Συνείδησή τους, τους αφήνουμε στο... ΠΟΥΘΕΝΑ μιλώντας γενικά μόνο για "ανάπτυξη οικονομίας τους" και μόνο, αλλά και μόνους. Είτε ως “επαρχιώτες” είτε ως “πρωτευουσιάνοι”.