«Ηθικόν Πλεονέκτημα ΟΛΩΝ των Εκπροσώπων μόνο με ΑΥΤΟμεταρρυθμίσεις ΤΟΥΣ», του Γιώργου Σμοκοβίτη

Ηθικόν Πλεονέκτημα
ΟΛΩΝ των Εκπροσώπων
μόνο με  ΑΥΤΟμεταρρυθμίσεις ΤΟΥΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β. ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ

Τι προτιμάτε; 300 Βουλευτές ή 200 Εκπροσώπους του Έθνους σε αναβαθμισμένη Βουλή των Ελλήνων; Μεταρρυθμίσεις – Μέτρα – Πόλεμος, οικονομικός και όχι μόνο.
Μιλάμε – υπολογίζουμε μόνο τα μέτρα, οι μεταρρυθμίσεις είναι σε δεύτερη ανάγνωση «κάτι» ως … συνέπειες… το  αντίστροφο όμως έπρεπε να ισχύει.
Οι μεταρρυθμίσεις είναι δύο ειδών: το ένα  είδος συνεπάγεται κόστος για τον … «λαό» κυρίως γίνονται αντιληπτές ως περικοπές συντάξεων – μισθών, θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα. Μείωση ή διατήρηση του Δημόσιου Τομέα στα ίδια μεγέθη του. Αλλά ταυτόχρονα συνέβη μείωση του υπάρχοντος μεγέθους του ιδιωτικού τομέα και περιορισμός συνθηκών ανάπτυξής του. Που σημαίνει επικράτηση «κατά κράτος» του Κρατικού – Δημόσιου Τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό. Η ψαλίδα ανάμεσα Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα μεγαλώνει είτε με αύξηση του Δημόσιου είτε με μείωση (ή και εξαφάνιση του ιδιωτικού) το αποτέλεσμα το ίδιο, συμβαίνει τελικά επικυριαρχία του Κρατικού-Δημόσιου από την Κυβέρνηση απόλυτα ελεγχόμενου τομέα, όπου κατ΄ανάγκην θα προσφεύγουν όλοι. Αυτό γίνεται υπογείως και ανωγείως, σήμερα.
Αυτό το Κόστος σε όλους τους τομείς το επωμίζεται με «θυσίες του ο … λαός» μόνο οι «απλοί» πολίτες, το Εκλογικό Σώμα (οι εκλέκτορες-Εντολείς) Πολιτών. Και μόνο αυτοί, είτε στον Δημόσιο είτε στον Ιδιωτικό τομέα δραστηριοποιούμενοι οι εν ενεργεία και οι συνταξιούχοι. Το μεγαλύτερο κόστος βαρύνει τους χωρίς εργασία, ανέργους, εντός της χώρας και τους εκτός Ελλάδος αναγκαστικά εξελθόντες Πολίτες με μετανάστευση εξαναγκασθέντες, ως συνέπεια ακολουθούμενης πολιτικής κυβερνώντων εντολοδόχων – «αξιωματούχων» παντός επιπέδου.
Όμως, τα ίδια χρόνια «επταετούς πολέμου» «κρίσης» στην Πατρίδα όλων μας, ενώ οι «απλοί» πολίτες του Κυρίαρχου Εκλογικού Σώματος πολύ καρτερικά κατά ομολογία όλων υπομένουν-ανέχονται σιωπηλά, (χωρίς «εξεγέρσεις» πλην διαμαρτυριών τους ήσσονος εντάσεως), μειώσεις τους όχι μόνο οικονομικά αλλά και αξιοπρέπειας τους από συμπεριφορές και πολιτικές εκπροσώπων τους, όμως οι «εντός αντιπροσωπευτικού συστήματος αποφασίζοντες και εκτελούντες μεταρρυθμίσεις και μέτρα εν ονόματι Όλου του Λαού» με αυτές τις αποφάσεις τους και εκτελέσεις τους, που αφορούν και επιβάλλονται μόνο σε Βάρος, με Κόστος, με Θυσίες μόνο σε απλούς Πολίτες, όμως δεν αφορούν καθόλου ΚΑΙ στους ίδιους, δηλαδή τους εκπροσώπους εντολέων Τους που δεν αποφασίζουν τα … «μέτρα» να βαρύνουν αντίστοιχα αυτά τα ίδια και τους … εαυτούς τους. Οι ίδιοι συνεχίζουν να λαμβάνουν τις ίδιες Αποζημιώσεις Τους, απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια από τον Δημόσιο Τομέα, το Δημόσιο Ταμείο, στο οποίο μόνο οι Πολίτες – εκλογικό Σώμα – Εντολείς εισφέρουν σε αυτό είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα έχουν δραστηριοποιηθεί με τις Θυσίες Τους, που επιβάλλουν οι … εκπρόσωποί Τους, χάριν Προόδου Όλων και Σωτηρίας Πατρίδας που με «επταετείς κινδύνους και υποτιμήσεις – υποβαθμίσεις Όλων» διέρχεται από συμπληγάδες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να την συνθλίψουν και λόγω «παράπλευρων μη ορατών αλλά υπαρκτών συνεπειών».
Οι αποζημιώσεις και απολαυές εκπροσώπων από το … Ταμείο εκπροσωπουμένων είχαν υπολογιστεί σε καιρό ευημερίας Όλων, με τις  (έστω κατά φαντασίαν) τότε Δυνατότητες του Ταμείου της χώρας. Οι … μεταρρυθμίσεις δεν αφορούν, δεν αγγίζουν καθόλου τους ίδιους. Στις δύσκολες εποχές όμως ενώ το κόστος για τους εκπροσωπούμενους είναι αβάσταχτο πλέον, οι εκπρόσωποι από το Δημόσιο Ταμείο των εξαθλιωμένων εκπροσωπουμένων Τους με υπαιτιότητα-ανικανότητα Εκπροσώπων Τους, της ακολουθουμένης πολιτικής τους, οι ίδιοι εκπρόσωποι επιμένουν, θέλουν, επιβάλουν με δική τους απόφαση την εξαθλίωση-φτωχοποίηση όλων, αλλά διατηρούν την Ίδια Αποζημίωση τους, από το «φτωχό πλέον Ταμείο» τις Ίδιες απολαύσεις προνομίων ως εάν ο … «πόλεμος να αφορά … υπηκόους μόνο» αλλά όχι και τους … εαυτούς τους, που εξακολουθούν στον Ίδιο ρυθμό τις απολαυές τους. Έτσι, όμως, η αναλογία – ψαλίδα απολαυών Λαού και Εκπροσώπων Του, που είχε υπολογιστεί με κριτήριο – βάση τις «πριν πολέμου» δυνατότητες Ταμείου Όλων, δεν έμεινε η ίδια και στον … Πόλεμο, στην  … πτώχευση …διότι: Αντίθετα Αυξήθηκε η Ψαλίδα με μείωση μόνο «απόλαυσης … υπηκόων…» και τα ίδια χρόνια να παραμένει αμείωτη η προνομιακή με ανέγγιχτες Υπέρ Εκπροσώπων συνολικές απολαυές τους από το Φτωχό πλέον αλλά πάντα Δημόσιο Ταμείο, που έχει μόνο Θυσίες  εκπροσωπουμένων και Καμμία … εκπροσώπων τους, αλλάζοντας θεαματικά τη σχέση απολαυών Λαού-εκπροσώπων σε Βάρος Πολιτών με ίδια οφέλη Εκπροσώπων και εν καιρώ Πολέμου.
Βεβαίως Σεβαστός ο Νόμος. Στην προκείμενη περίπτωση επαξίως κάθε σχετικός Νόμος θα μπορούσε εν ιδιορρύθμω πολιτεύματι σε χώρα «εν Πολέμω» ευρισκόμενη να αποκαλείται και «νόμος Μαρίας Αντουανέττας» όπου το … παντεσπάνι της … Μαρίας θα εξακολουθεί στο … «Ανάκτορο … Δημοκρατίας να το απολαμβάνουν αμείωτο…» ενώ στους δρόμους Αθηνών και Επαρχίας διαμοιράζεται και σε σκουπιδοτενεκέδες ανευρισκόμενο ως … ξερό ψωμί από  «εκπροσωπούμενους του Εκλογικού Σώματος – Εντολείς» του «νέου» τρόπου καλύτερης Ζωής αλλά μόνο για τους «εντός… ναού εκπροσώπους» όχι όμως και για τους «εκτός αυτού» ΠΟΛΥ χειρότερου του «παληού» … τρόπου ζωής.
Υπάρχουν α) μεταρρυθμίσεις – μέτρα που έχουν Κόστος και τα βάρη επιβάλλονται μόνο στους πολίτες. β) μεταρρυθμίσεις – μέτρα, που όχι μόνο δεν έχουν Κόστος – θυσίες στον Λαό αλλά προσπορίζουν και πρόσθετο Όφελος στους πολίτες, ποικίλο.
Υπάρχουν μεταρρυθμίσεις που α) θέλουν και αναθεώρηση Συντάγματος και άλλες που β) δεν θέλουν αναθεώρηση Συντάγματος, φέρουν και Όφελος σε Πολίτευμα και Πολίτες αλλά Δεν έχουν την Βούληση γι΄αυτές μόνο «οι εντός του αντιπροσωπευτικού συστήματος αποφασίζοντες» και δεν Πρέπει να χρεώνεται στο «σύστημα» η έλλειψή τους, αλλά μόνο στη Σύνθεση Προσώπων – Εκπροσώπων που δεν πράττουν όπως η άριστη και συνεπής λειτουργία του αντιπροσωπευτικού συστήματος Επιβάλει σε Όλους. Και απαιτεί μόνο Άριστους Εντός του «αντιπροσωπευτικού».
Δεν είναι πρόβλημα Συντάγματος ούτε «συστήματος» αλλά Πολιτικής Πρακτικής-Επιλογής των εκπροσώπων και «νομικά» και «Συνταγματικά» που Δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα με το Ισχύον Σύνταγμα, αλλά πρόβλημα είναι μόνο το Ηθικό Πλεονέκτημα Επιλογής των εκπροσώπων Εντός Βουλής και Κυβέρνησης ΑΝ επιλέξουν ή όπως γίνεται ΔΕΝ επιλέγουν κατά Τιμή-Συνείδηση-Ηθική Επιλογή τους ούτε (καν, έστω, τουλάχιστον) εν καιρώ Πολέμου, όπως και οι Ίδιοι διακηρύσσουν και μάλιστα επί Επτά Χρόνια είτε με «παληό» είτε με «νέο» κάθε φορά Πρωθυπουργό Κυβέρνηση και Βουλή, αυτό που κανόνες και στοιχειώδους Ηθικής συμπεριφοράς και πολιτικής αναγκαιότητας επιβάλλουν σε όλους.
Ιδού ποιες Επιλογές Υπουργών και Βουλευτών και Πρωθυπουργών και Αρχηγών εν τη Βουλή Κομμάτων θα επιβεβαίωνε και ευεργετικά θα επιδρούσε Με Πράξεις Τους ως Ηθικό Πλεονέκτημα για Όλους, αλλά το έχουν απωλέσει με συνεχή … αποχή τους από «ΑΥΤΟμεταρρυθμίσεις Τους εντός Κυβέρνησης και Βουλής», εν Δημοκρατία στον Ναό Της οι ως Δεσπότες ή ως Διάκονοί της λειτουργούντες:
1ον) Κατά την ΙΔΙΑ αναλογία που μειώθηκαν οι απολαυές Εντολέων Τους-Πολιτών, κατά 40%, να μειώσουν με Νόμο υπερψήφισης του από το σύνολο 300 Βουλευτών τις πάσης φύσεως απολαυές Τους που λαμβάνουν από το Δημόσιο Ταμείο που με Θυσίες Του «ματώνει ο … λαός» να το … γεμίσει. Ηθικόν πλεονέκτημα είναι Όλοι να «πονούν στην Πράξη και όχι με … λόγια…» για τις Ίδιες Θυσίες και εκπροσωπουμένων και εκπροσώπων Τους στην ίδια χώρα όπου όχι οι … αριθμοί αλλά μόνο οι … εκπρόσωποι το Ιδιο συνεχώς… αμείωτα… ευημερούν …χωρίς καμμία μείωση απολαυών, εν καιρώ μάλιστα «επταετούς πολέμου». Δεν χρειάζεται αναθεώρηση Συντάγματος, ειμή μόνο Ηθικόν Πλεονέκτημα Επιλογής με ΙΧΝΗ ηθικής της πολιτικής, χάριν Ενότητας και αλληλοσεβασμού Όλων με «συμμετοχή σε όλα από … όλους».
2ον) Οι 300 «παραγωγοί Νόμων», το Ίδιο αποτέλεσμα ενδεχόμενα και καλύτερο σε ποσότητα και … ποιότητα παραγόμενο προϊόν τους θα έφερναν στους … καταναλωτές - καλοπληρωτές Πολίτες αν ήταν και μόνο 200. Ποιος Θα πλήρωνε - αποζημίωνε 300 ενώ το Ίδιο θα είχε αποτέλεσμα – κέρδος ωφέλεια («παραγωγή») με μόνο 200; Άλλωστε ή να μας ωφελήσουν ή να μας καταστρέψουν μπορούν το ίδιο και 200, δεν χρειάζονται απαραιτήτως 300. Το Σύνταγμα επιτρέπει στο … Ηθικόν πλεονέκτημα της … Ηθικής επιλογής Εκπροσώπων στη Βουλή Ελλήνων και μάλιστα σε καιρό «επταετούς συνεχούς Πολέμου» να επιλέξουν οι Ίδιοι αν θα είναι 300 ή θα Επιλέξουν να μειωθούν σε 200 οι … αποζημιούμενοι κάθε μήνα από το Δημόσιο Ταμείο και όχι οπωσδήποτε και με οποιεσδήποτε συνθήκες συνεχώς 300 για το Ίδιο Έργο Τους σε Βάρος, με επιπλέον Θυσίες – κόστος στο Λαό Τους. Όσο δεν το πράττουν το … Ηθικόν Πλεονέκτημα Επιλογής του καλύτερου για τους εκπροσωπούμενους διαρκώς εν απωλεία του το … εξερευνούν… το ψάχνουν ανύπαρχτο στον Ναό Πολιτεύματος στο ίδιο (ως χώρο) Ανάκτορο Μοναρχίας. Προς τι η «αλλαγή» για το ωφελιμότερο Τίνος; Ως «παράπλευρη Ωφέλεια» χιλιάδες «εξυπηρετούντες τους … 300» θα μειωθούν αντίστοιχα, αφού θα εξυπηρετούνται μόνο 200 «εντός ή εκτός Βουλής» στα έδρανα ή τα γραφεία 300 «Νομοθετών» κατά τεκμήριο αμάχητο, Όλων Αρίστων, βεβαίως προ κατάργησης… Αριστείας με … «νέο» ή «παληό» τρόπο αξιολόγησής τους.
3ον) Η Διαπλοκή εντός Κοινοβουλίου βουλευτών – υπουργών με το … φαινόμενο «δικέφαλου εξουσιών στο ίδιο σώμα υπουργοβουλευτών ή Βουλευτοϋπουργών» πρέπει να σταματήσει. Ομοίως το Σύνταγμα δεν το απαγορεύει, αλλά αφήνει στο … Ηθικόν Πλεονέκτημα των Εντός Βουλής-Κυβέρνησης Εκπροσώπων εν Δημοκρατία να Επιλέξουν οι Ίδιοι την μη κατάλυση Δημοκρατίας διά της καταργήσεως της Διάκρισης (Θεμελίου Πολιτεύματος) των Εξουσιών. Όμως οι Εκπρόσωποι δια ίδιον και μόνον όφελος τους Επιλέγουν την Διαπλοκή εξουσιών εναντίον του Κοινοβουλευτισμού να συνυπάρχουν σε Ένα πρόσωπο η άσκηση Δυο ταυτόχρονα από το Ίδιο Πρόσωπο Εξουσιών με απώλεια του Ηθικού Πλεονεκτήματος Όλων με το να δέχονται πολύ ευχαρίστως δι’ εαυτούς τους να ασκούν Δυο Εξουσίες, και Βουλευτής και Υπουργός, Νομοθετική-Εκτελεστική  Εξουσία από τον ίδιο. Θα μπορούσε να φανταστεί οποιοσδήποτε εκτός από Δικτατορίες το ίδιο πρόσωπο να είναι «Και Δικαστής Και Υπουργός» ή «Και Βουλευτής Και Δικαστής»; Δυο εξουσίες σε ένα πρόσωπο! Γιατί «κατά συνήθεια» αποδεχόμαστε «υπουργό και βουλευτή» μαζί στο Ίδιο Πρόσωπο, «Διπλοθεσίτη Εξουσιών»; (Εξαίρεση ο Πρωθυπουργός, έχω αποδείξει, άλλωστε, ότι όχι τρεις αλλά μία η Εξουσία: Ο Πρωθυπουργός). Κατά συνέπεια ο … ως βουλευτής ψηφίζων … δίνει και ψήφον εμπιστοσύνης Του στον … εαυτό Του ως … Υπουργό για να σχηματιστεί «Νομικώς και … Ηθικώς» η … «πλειοψηφία» εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση από … 153 Βουλευτές, όπου οι … 60 από αυτούς είναι ΚΑΙ Υπουργοί ως δικέφαλοι Εξουσιών αυτοψηφιζόμενοι με … εμπιστοσύνη τους η μία κεφαλή στην άλλη, αλλά στο Ίδιο σώμα.
Άλλωστε ο Υπουργός μόνο διορίζεται, ο Βουλευτής (χωρίς λίστα) «σταυρώνεται» αλλά μόνο για βουλευτής όχι και για π.χ. Υπουργός Εξωτερικών χωρίς ούτε την Ελληνική καλώς να … ομιλεί … ως βουλευτής, δηλαδή Άριστος Νομοθέτης…
Εντός Συντάγματος η λύση με Ηθικόν Πλεονέκτημα «παληού» και «νέου» τρόπου υπολογισμού «της Ηθικής πολιτικής πρακτικής», διότι Πολιτική δεν είναι βεβαίως Ηθική Αγγέλων, αλλά αλλοίμονο αν απομείνει ολόγυμνη να περιφέρεται Χωρίς Ίχνος ηθικής ή ντροπής για την απώλεια και του … ίχνους…συκής.
Υπάρχει η επιλογή: Ο Βουλευτής να παραδίδει την Έδρα (και να μην επανέρχεται ως Βουλευτής απολυόμενος ως ανίκανος Υπουργός) πριν ή ταυτόχρονα με την Ορκωμοσία του (ή σε Ιερό Βιβλίο Θρησκείας ή ως Άθεος στην Τιμή και Συνείδηση Του) ως Υπουργού εν Δημοκρατία, Αρχών-Αξιών-Ουσίας – Λειτουργίας Της. Ή να Αρνείται να ορκιστεί ΚΑΙ Υπουργός εφόσον επιλέγει να παραμείνει Βουλευτής. Το Σύνταγμα Επιτρέπει παραίτηση αλλά ο … Βουλευτής δεν την επιλέγει ως … διοριζόμενος Υπουργός. Το Σύνταγμα δεν το απαγορεύει, ο Σεβασμός στον Κοινοβουλευτισμό το Επιβάλει. Αλλά ο Σεβασμός είναι το εις το διηνεκές ζητούμενο σε Πολίτευμα και προς Πολίτες Εντολείς.
Όταν μάλιστα έχουμε αντιστροφή Πολιτεύματος «η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ να Κυβερνά» αλλά οι … 153 στη Βουλή «Νομοθέτες» προέρχονται από το μόνο 20% (1 στους 5) από την κάλπη του Συνόλου Λαού και από τους 153 οι 60 είναι Και Υπουργοί αυτοεμπιστευόμενοι τους εαυτούς τους και μόνο από 90 Αντικειμενικούς Κριτές την … εμπιστοσύνη έχει «κατά πλειοψηφίαν» η Κυβέρνηση. Ο διαχωρισμός Βουλευτή-Υπουργού θα πρέπει να συμπληρωθεί από την Πολιτική Πρακτική δημοσίευσης προεκλογικά (λίγες ημέρες προ κάλπης) από τον υποψήφιο Πρωθυπουργό μιας «λίστας Υπουργήσιμων» (χωρίς σταυρό) ώστε Γνωστοί να είναι στους Εκλογείς πριν το … βράδυ της Κυριακής… και όχι «κατόπιν εορτής» για την κρίση ψηφοφόρων με Γνώση και των Προσώπων Κυβέρνησης, τους οποίους δεν περιμένει «μέσα στην νύχτα της Κυριακής» να επιλέξει όποιος ζήτησε να κυβερνήσει.
Ενδεικτικά μόνο τα παραπάνω που Αν είχαν γίνει (τις πρώτες 100 μέρες με «παληό» ή «νέο» ημερολόγιο πολιτικών μεταρρυθμίσεων) ή έστω Αμέσως εν Πράξει ξεκινήσουν πιστεύω ότι θα δώσουν έναν άλλο Γενικό αλλά Πολύ Ζωογόνο – αναγεννησιακό τόνο «οξυγόνο στην Πολιτική Κοινωνική γενικότερα Δημόσια (και όχι μόνο) Ζωή στην Αθήνα και στην … Περιφέρεια-Επαρχία» και θα έδιναν ένα Ηθικό Πλεονέκτημα στο σύνολο «του πολιτικού κόσμου» που έχει «ανάγκη ο τόπος» συνεχώς. Αλλά μόνο λεκτικώς ως διαπίστωση και … του «παληού» και του «νέου» στην πολιτική μακρόθεν υπάρχει χωρίς Πράξη  επί χρόνια ακόμα και στην «επταετία Πολέμου» και στη διετία του … «νέου» … εν αντιθέσει και με το … «παληό» δεν έχει εμφανιστεί ως Γεγονός στην Δικαία Ανάπτυξη-Πρόοδο και της συνολικής ΖΩΗΣ ΜΑΣ. Και όχι μόνο της οικονομικής στο βάλτο κάθε πολιτικής Ουσίας μεταρρύθμισης και μακάρι να είχαν συμβεί μόνο σε όφελος και όχι με θυσία Πολιτεύματος και Εκπροσωπουμένων σε τούτο τον τόπο που έχει ανάγκη πάντα τα Ίδια, γιατί όλα τα Ίδια μένουν και στέρεα παραμένουν (και θα παραμείνουν ως πότε εν αγνοία ή ανοχή ή προς εκμετάλλευση ποίων;).
Υ.Γ. Αν δεν θελήσουν ενδεικτικά τέτοιων επιλογών τους ηθικό πλεονέκτημα τους οι εκπρόσωποι, τη λύση μπορούν να Επιβάλουν οι Πολίτες με συμπεριφορές τους εντός Συντάγματος και επ΄αυτού θα επανέλθω στο επόμενο.

Post a Comment

Πείτε μας τη γνώμη σας

Το LamiaTimes.gr φέρει ευθύνη μόνο για τα επώνυμα άρθρα των συντακτών και των συνεργατών του.
Σχόλια υβριστικά και σχόλια ρατσιστικού περιεχόμενου θα διαγράφονται μόλις εντοπιστούν ή ζητηθεί από τον οποιονδήποτε θιγόμενο.

Νεότερη Παλαιότερη