Υπουργός εκ…. Παρισίων με…. «κλήρο» στην Κυβέρνηση Και μια Επιθεώρηση, «εποχής Παπανδρέου», του Γιώργου Σμοκοβίτη

Υπουργός εκ…. Παρισίων

με…. «κλήρο» στην Κυβέρνηση

Και μια Επιθεώρηση, «εποχής Παπανδρέου»

ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ

------- . -------

Αναδημοσιεύω επί λέξει δημοσίευμα εφημερίδας… Παρισίων της Γαλλικής Δημοκρατίας: «Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ Παιδείας Νατζατβαλο Μπελκασεμ, διακρίνεται για τη συνέπειά της. Μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της κυβέρνησης Ολάντ, το υπουργείο συνεχίζει τις διώξεις κατά της αριστείας στην εκπαίδευση. Κάθε ίχνος αξίας και ικανότητας – από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπιστήμιο – καταδιώκεται χωρίς οίκτο. Λες και ήθελε να εκδιώξει οριστικά την ευφυΐα από το εκπαιδευτικό σύστημα, η Κυβέρνηση ψήφισε τώρα νόμο, που προβλέπει την εισαγωγή στην ανωτάτη παιδεία με κλήρωση, ύστατο ράπισμα στην αξιοκρατία. Αυτός ο εμμονικός παροξυσμός, με στόχο την εξίσωση των φοιτητών, συναντά αντιδράσεις από κάθε βαθμίδα της παιδείας. Η γαλλική εκπαίδευση έπαψε πια να είναι υπόθεση αξίας και μελέτης, για να καταστεί θέμα τύχης, αντάξιο ενός καζίνου». 

Και εις…. Παρισίους, λοιπόν, ή άλλα λένε και πράττουν για τους… άλλους και τον «λαό» και άλλα για τον…. εαυτό τους οι Κυβερνητικοί. Αλλοιώς, υποθέτω ότι και η Υπουργός Παιδείας της Γαλλικής Κυβέρνησης και Δημοκρατίας έπραξε το ΙΔΙΟ και για τον εαυτό της, δηλαδή χωρίς κανένα κριτήριο αξιοκρατίας και αριστείας της στην πολιτική και συνολικά στη ζωή της διορίστηκε δια… «κλήρου» ΥΠΟΥΡΓΟΣ και… αυτή. Της… «έλαχε το λαχείο». Κατά συνέπειαν οποιαδήποτε απόφασή της για την παιδεία την εφαρμόζει μετά από… «κλήρο» μεταξύ και άλλων, ασχέτως αν έχουν οποιαδήποτε αξία και ασχέτως αποτελέσματος από την εφαρμογή τους αρκεί που «έλαχε ο κλήρος» σε… κάποια… απόφαση και οτιδήποτε ήθελε προκύψει μετά ταύτα.

Εις τα «καθ’ ημάς» με… κλήρο μπορεί να μας προέκυπτε ο κ.Μπαλαούρας ως Πρωθυπουργός βγαίνοντας από κληρωτίδα «στελεχών κόμματος αδιακρίτως αξίας ή αριστείας τους». Αρκεί, άλλωστε, η… κομματική ταυτότητα, αμάχητο τεκμήριο αξιοσύνης για όλα έναντι όλων των εκτός κόμματος διαβιούντων, και έτσι, αντί του κ.Τσίπρα – να προέκυπτε… Μπαλαούρας…. Ανθ’ ημών… Γουλιμής αλλά δια ψήφου, που είναι πάντα… σοφή. Ή μπορεί «δια κλήρου» να μην μας προέκυπτε αξιοκρατικά και ως Άριστη μεταξύ Αρίστων η μυθική και τόσο παραστατικά αφηγηματική «κα Τασία των ηλιασμένων της Ομονοίας», αλλά δια κλήρου οπωσδήποτε «κάτι καλύτερο» θα προέκυπτε για το μεταναστευτικό στη χώρα.

Κατόπιν αυτών πολύ επίκαιρο και το νούμερο επιθεώρησης της εποχής «Λουκή Ακρίτα – Γεωργίου Παπανδρέου του… γέρου… όχι του… νεαρού» όπου έμπαινε στο Υπουργικό Γραφείο Παιδείας, παρόντος και του Πρωθυπουργού, ο…. ιδιαίτερος του «κυρίου Υπουργού» σπρώχνοντας ένα καρότσι με… τούβλα. Στην απορία του Πρωθυπουργού «καλά αυτά τα τούβλα τι θέλουν εδώ;», απαντούσε ο… μεταφορέας. «να μπουν χωρίς εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο κ.Πρωθυπουργέ»! Αλλά και μεταξύ ΑΥΤΩΝ ο… «κλήρος» για το ποιο από αυτά είναι αξιότερο από τα υπόλοιπα του… κόμματος…. στελέχη… για οποιαδήποτε θέση… προς θεραπείαν κάθε νόσου και πολιτικής… βλακείας ή κουτοπονηριάς… δίνει διέξοδο χωρίς περαιτέρω «αξιολόγηση» ή «διαπραγμάτευση» αξίας και αριστείας «μεταξύ… υλικών» τουλάχιστον στην… κομματική παιδεία σε κάθε βαθμίδα της.

Εκτός κόμματος και…. παλαιάς γραμμής εξελέγη ο Νέος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ευτυχώς για τους Γάλλους και την Δημοκρατία τους, τουλάχιστον «κάτι» πράγματι νέο, κι’ όχι «συνασπισμένα παλαιό ως… νέο….». Ίδωμεν.