To «ξενοδοχείο Ράδιον» στα Καμμένα Βούρλα, στο έλεος του καιρού και του χρόνου...

1960s

To ξενοδοχείο "Ράδιον" στα Καμμένα Βούρλα. Χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του '30 σε σχέδια του Γερ. Μολφέση (1904-1981). Σήμερα δυστυχώς στέκει εγκαταλλειμένο και αφημένο στη τύχη του...

Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο του συμπλέγματος, κινούμενοι επί της παραλιακής οδού, Γεράσιμου Βασιλειάδη δίπλα στην εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα στέκει αγέρωχο το ξενοδοχείο Radion. Το μεγαλύτερο μέρος της πρόσοψης κρύβεται σήμερα από ένα Λούνα Παρκ άλλων εποχών που δείχνει να υπολειτουργεί, τη δεκαετία του ΄60 στη θέση του υπήρχε πάρκο με σιντριβάνια και δέντρα όπου ξεκουράζονταν οι ένοικοι του ξενοδοχείου. Αφήνουμε πίσω μας τη θάλασσα και κατευθυνόμαστε νότια στον ανώνυμο δρόμο για να βρούμε την κύρια είσοδο. Δεν αργεί να φανερωθεί μπροστά μας η πρώτη πτέρυγα του ξενοδοχείου με πρόσωπο στο δρόμο. Είναι έργο του αρχιτέκτονα Γεράσιμου Μολφέση όπως και το Θρόνιο και ο Ασκληπιός, κατασκευασμένα το διάσημα 1937 - 1938 και μπορούμε να διακρίνουμε σε αυτά στοιχεία των αρχών του Bauhaus.

Το κίνημα του Bauhaus αναπτύχθηκε ανάμεσα στο 1913-1933.Ο Walter Gropius (αρχιτέκτονας της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα) ίδρυσε το 1919 στη Βαϊμάρη το τμήμα αρχιτεκτονικής της σχολής με γνώμονα το ανοιχτό πνεύμα μπροστά στις νέες προκλήσεις της εποχής. Η αρχιτεκτονική του Bauhaus χαρακτηρίζεται από τους καθαρούς όγκους, τη λειτουργικότητα της κάτοψης, τον οπτικό διαχωρισμό των επί μέρους όγκων των κτιρίων, την απλότητα στο σχεδιασμό καθώς και την ιδιαίτερη έμφαση στις γεωμετρικές φόρμες . Οι ιδέες αυτές επηρέασαν και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με τις αρχές του Bauhaus να χαρακτηρίζουν τη μορφή του μοντερνισμού την περίοδο 1940-1960.

Το ξενοδοχείο Ράδιον διαθέτει 78 δωμάτια που εκτείνονται σε δύο πτέρυγες που σχηματίζουν γωνία και τρεις ορόφους. Η πτέρυγα Β είναι παράλληλη με το μέτωπο της θάλασσας και η πτέρυγα Α παράλληλη με τον ανώνυμο δρόμο όπου βρίσκεται και η είσοδος του ξενοδοχείου. Στο σημείο που ενώνονται οι πτέρυγες υπάρχει το κεντρικό κλιμακοστάσιο τοξωτής μορφής με χαρακτηριστικό τα πολλά μικρά παράθυρα. Το κτίριο αποτελείται από δύο υπόγεια, ισόγειο, πρώτο, δεύτερο όροφο και δώμα, όπου υπάρχει μπετονένια πέργκολα με θέα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Μερικά σκαλοπάτια μας οδηγούν στην κύρια είσοδο όπου οι ρίζες ενός δέντρου έχουν θρυμματίσει τα μάρμαρα. Η περίτεχνη μεταλλική δίφυλλη πόρτα είναι μισάνοικτη και μας περιμένει να την διαβούμε. Συμμετρικά, δεξιά και αριστερά, υπάρχουν δυο παράθυρα που φωτίζουν τα βοηθητικά δωμάτια του χώρου υποδοχής. Μπαίνοντας, μετά το ανεμοφράκτη, βρισκόμαστε στον κεντρικό χώρο υποδοχής.