Ο Δημήτρης Κελάφας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

8 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Ας τις γιορτάσουμε γιατί τους αξίζει!

Συνηθίζεται να τις αποκαλούν το ασθενές φύλο, μα πώς μπορεί ένα πλάσμα που έχει γεννηθεί για να κερδίζει μάχες και να φέρνει εις πέρας χιλιάδες διαφορετικά και σε πολλές περιπτώσεις επίπονα πράγματα, να είναι ασθενές;

Μια γυναίκα μπορεί να είναι ταυτόχρονα κόρη, μητέρα, σύζυγος ή σύντροφος, φίλη, εργαζόμενη μα πάνω απʼ όλα ένας αξιόλογος πολίτης της κοινωνίας με δικαιώματα και απαιτήσεις. Δικαιώματα που δεν της χαρίστηκαν αλλά για τα οποία μόχθησε. Επαναστάτησε. Διεκδίκησε και τελικά τα κέρδισε. Και κάπως έτσι φτάσαμε να γιορτάζουμε την 8 Μαρτίου ως της Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η Αμερικανίδα, η Ευρωπαία, η Ελληνίδα είναι εκείνη, που η πατριαρχική κοινωνία των προηγούμενων χρόνων την ήθελε ένα άτομο χωρίς βούληση και φωνή, να ζει κάτω από το ζυγό του άνδρα και να έχει κατώτερο κοινωνικό ρόλο. Είναι αυτή που σήμερα εργάζεται από το πρωί έως το βράδυ ως μια εργαζόμενη νοικοκυρά, ψηφίζει και γαλουχεί τη νέα γενιά ως άξια μητέρα.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς θεσπίστηκε μια επίσημη ημέρα εορτασμού της γυναίκας. Σήμερα μπορεί η 8η Μαρτίου για κάποιους να αποτελεί μια ημέρα σαν όλες τις άλλες. Μια ημέρα που χρησιμοποιούν οι γυναίκες ως αφορμή για να περάσουν καλά. Να λάβουν δώρα από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και να βοηθήσουν την αγορά να κινηθεί, ξοδεύοντας αρκετά χρήματα για την διασκέδασή τους. Η ημέρα αυτή όμως είναι συνώνυμη με την επανάσταση, το γυναικείο θάρρος και τον μόχθο. Ταυτίζεται με τους αγώνες που έδωσαν πριν μερικές δεκαετίες οι γυναίκες για να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους. Όσα δηλαδή σήμερα θεωρούμε δεδομένα. Την εργασία, την ισότητα, την ψήφο.

Οι ρίζες της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας βρίσκονται στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Στις 8 Μαρτίου του 1857 εργάτριες σε κλωστοϋφαντουργίες πραγματοποίησαν μια μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας με σκοπό καλύτερες συνθήκες στην εργασία τους. Έως τότε δούλευαν κάτω από άθλιες συνθήκες και με πολύ χαμηλό μισθό. Οι αστυνομικές δυνάμεις κατέπνιξαν την διαδήλωση των γυναικών αλλά δύο χρόνια αργότερα οι γυναίκες επέστρεψαν στον αγώνα της διεκδίκησης οργανώνοντας την πρώτη εργατική ένωση για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να κερδίσουν μερικά βασικά δικαιώματα στο χώρο εργασίας τους.

Στις 8 Μαρτίου του 1908 περίπου 15.000 γυναίκες διαδήλωσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης ξανά διεκδικώντας καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου, λιγότερες ώρες εργασίες και απαλλαγή των ανηλίκων κοριτσιών από τα εργοστάσια. Με σύνθημά τους το «Ψωμί και τριαντάφυλλα» με αμέριστο θάρρος απαίτησαν από την τότε κοινωνία οικονομική ασφάλεια, την οποία συμβόλιζε το ψωμί και καλύτερη ποιότητα ζωής που την συμβόλιζαν τα τριαντάφυλλα.

Για πρώτη φορά η 8η Μαρτίου γιορτάστηκε το 1911, έπειτα από πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας, Clara Zetkin έναν χρόνο νωρίτερα. Η ημέρα αυτή θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του πλανήτη να γιορτάσουν την ημέρα αυτή ως διεθνή ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, υποστηρίζοντας με τον τρόπο αυτό παγκοσμίως την ισότητα και την υψηλή θέση των γυναικών σε όλες τις κοινωνίες.

Στην αντίπερα όχθη βέβαια, μέχρι και σήμερα υπάρχουν χώρες και πολιτισμοί που δεν αναγνωρίζουν την αξία της γυναίκας και την θεωρούν κατώτερο ον από τον άντρα, ισοπεδώνοντας τις αξίες και την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων που υπάρχουν στις δημοκρατικές κοινωνίες των ανεπτυγμένων χωρών. Μάλλον θα χρειαστούν αρκετοί ακόμα αγώνες με άρωμα γυναίκας για να μπορέσουν να αναγνωριστούν τα δικαιώματά τους. Ας ελπίσουμε πώς σύντομα θα υπάρξει ουσιαστική αλλαγή.   

Αξίζει λοιπόν να γιορτάσουμε και να στεκόμαστε στο πλευρό των γυναικών που μάχονται για ένα καλύτερο αύριο. Βλέπουμε γύρω μας ισχυρές γυναικείες προσωπικότητες που τους αξίζει να χαίρονται τα όσα διεκδίκησαν με αίμα οι προγενέστερες γενιές γυναικών. Ως παράταξη είμαστε περήφανοι για όλες τις Ελληνίδες μητέρες, συζύγους και κόρες μας και θα βρισκόμαστε πάντοτε στο πλευρό τους.

Δημήτρης Κελάφας
Ανεξάρτητος Υποψήφιος Δήμαρχος Περιστερίου