«Τα… μαϊμουδόδεντρα…», του Γιώργου Σμοκοβίτη

Χρονογράφημα

Τα… μαϊμουδόδεντρα…

Γιώργου Σμοκοβίτη

Ε, λοιπόν, ο συμπολίτης μου που θυμήθηκε τη λαϊκή Σοφία «όσο πιο ψηλά η μαϊμού ανεβαίνει τόσο πιο πολύ φαίνεται ο… κόκκινός της…» είναι ο… υπαίτιος για τούτο το σημείωμα. Πάντα θα βρεθεί ηθικός αυτουργός ή συνεργός σε κάθε «εγκληματία» (Δεν αναφέρω όνομα για να μην πυροβοληθεί αμέσως μέχρις… ξανά ταυτοποίησής του).

Δεν είναι μια και δύο δεν είναι χίλιες δύο αλλά μυριάδες στα δένδρα, ψηλά, κοκκίνισε ο τόπος από δαύτες. Δάσος τα «κωλομαϊμουδόδενδρα». Δεν είναι πλέον ότι ασχολείσαι με το… δένδρο και χάνεις το… δάσος. Τα δέντρα δεν έχουν φύλλα, δεν βρίσκεις ανθούς, «κόκκινους πισινούς» έχουν μόνο. Εξαφάνισαν και τον έναν κούκο προπομπό για την Άνοιξη. Γύρω-γύρω το δάσος, στη μέση, στην… ενδοχώρα ρακοσυλλέκτες στους μαϊμουδοσκουπιδοντενεκέδες άνθρωποι, τους πήραν και τα σώβρακα για να απολαμβάνουν, λέει, τη Φύση σαν πως τους γέννησε η μάνα τους να κυκλοφορούν.

Ο καλύτερος Γάμος αυτός της Εξουσίας. Νέα, ωραία και πλούσια κάθε φορά για κάθε γαμπρό. Η Κίρκη αγκαλιά όλο γλύκα και πολύ-πολύ αρέσει σε γαμπρό, παππά και κουμπάρο. Ποιός ρωτάει περισσότερα. Καλά να περνάς εσύ και τα… κέρατά σου. Οι μαϊμούδες δεν έχουν για να τους φαίνονται, αρκεί ο πισωκόκκινός τους. Κι όσοι… γαμπροί περάστε. Άλλοι με… μυστήριο στα φανερά σε «μαϊμουδόδασος» άλλοι κρυφά και στα πεταχτά. Δυο-τρία χρόνια όσο κρατάει η ευτυχισμένη τους ζωή. Μετά... ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Έρχεται και… ανάπτυξη… να τρίβεις τα μάτια σου πόσους γεννοβολάνε μπάσταρδους ή «με στεφάνι», σε δύο χρόνια ψάξε βρες το… σπέρμα, τόσοι πάνε κι’ έρχονται από τον ίδιο κόκκινο.... Παληά λέγαμε για το… εκατομμύριο ότι το κερδίζει το… κωλόπαιδο. Τώρα το κερδίζει κάθε «μαϊμουδεντροθρεμμένος».

Η «νέα» νύφη είναι αλλοιώς όχι όπως η «παληά». Χώρισαν οι γαμπροί. Στο «νέο» δέντρο η καινούργια φωληά. Έτσι λένε ότι το «νέο» ημισφαίριο το… αριστερά, για πρώτη φορά, είναι πιο… σφιχτό… γεμάτο… έχει πιασίματα γερά, το δεξιό το… «παληό» έμεινε ατροφικό τι να το κάνεις… στέγνωσε… ή σακκούλιασε… «μας τελείωσε». Νέος Γάμος, νέοι και παληοί γαμπροί «μεταπηδήσαντες» και προηγουμένως «μεταπηδημένοι» για τη νέα «θέση» στο… δέντρο… Βέβαια όχι μόνο από «παληό» βρώμικο δέντρο σε άλλο «νέο» καθαρό μαϊμούδεντρο διασταύρωση «αλληλοπηδημάτων» για πρώτη φορά γεννες στο… «κοκκινόδασος», αλλά και εντός, εσωτερικά του ίδιου και κάθε δέντρου εναλλάξ γίνονται «αλληλοπηδήματα» για την άνοδο υψηλότερα να φαίνεται από πολύ μακρύτερα τινος είναι ο υψηλότερος «πισωκόκκινος» στην… Ιεραρχία. Έτσι επέρχεται και η λεγόμενη «ισορροπία εξισορρόπησης» ή «εξισορρόπηση ισορροπίας» σε κάθε ισορροπημένη προπαγάνδα. Στοχεύοντας σε εντός κρανίου τρικυμία προς τους κάτω και εκτός δέντρων θεατές πηδημάτων εντός μαϊμουδόδεντρων εκτεθειμένων στο… «λαό τους» όπως θεωρούν τους επί γης … ακόμα… επιζήσαντες… Ανθρώπους.

Μισή αλήθεια – ολόκληρο ψέμμα. Σαν την προπαγάνδα η… νύφη. Και μόνο για το καλό για τον… «λαό της», έτσι ονομάζει τους «εκτός δέντρου της» και «εν ονόματί τους για όλα» μιλάει και… πράττει το σόϊ της. Όλα τα ανέχεται ο… πλούσιος σε επισκέπτες… κόκκινός της και για… μόνο «το καλό μας» τον… θυσιάζει όπου βρει.... και με το αζημίωτο και της αρέσει…

«Δικό σου το παιδί, σε κανέναν άλλον, δεν ανήκει, λέει, η αλήθεια της». Αρκεί να τον έχει δεμένο στο… δέντρο… να περιμένει οτιδήποτε πέσει να το αρπάξει κι’ αυτός, αλλά αργά καταλαβαίνει ότι όσα πέφτουν δεν είναι καρποί ευημερίας αλλά «περιττώματα αφανισμού κάθε καρποφορίας» για τους εκτός «κωλόδενδρων» σιτιζόμενους με της ακαλλιέργητης γης τη σοδειά για επιβίωσή τους.

Σχολείο χωρίς φροντιστήρια. Διδάσκουν ολημερίς – ολονυχτίς ότι πολύ καλό είναι να μην έχεις ευημερία αλλά να συνηθίζεις τη φτώχεια στη γη σου ή αλλοιώς να ανεβαίνεις στα «κοκκινόδεντρα» να γίνεσαι «ευτυχής» και να ευημερείς, επιδεικνύοντας την τέχνη σου αναρρίχησης στο «κοκκινόδασος των μαϊμούδων».             

Υ.Γ.:   Ο Πρόεδρος της Βουλής ΕΝΤΟΣ Βουλής αναφώνησε για τους ΕΝΤΟΣ «Ε ρε πούστη μου με τι Μαλάκες μπλέξαμε» ως… Εκπρόσωπος ΟΛΩΝ των εντός… όντως…. Οι πολίτες ΠΟΛΥ… ολίγα… λέγουν… μετά ταύτα και πολύ… σεμνά... δια τους «εντός – εκτός και πάντα ΕΠΙ ΤΑ ΑΥΤΑ»… εν πολιτική… διαβιούντες. Τι την ήθελες τη λαϊκή Σοφία, αγαπητέ συμπολίτη και δεν έπραττες και κατ’ όνομα «κάνοντας… Μωκο» αλλά μίλησες δημόσια για… «μαϊμούδων τον… πισωκόκκινό τους»; Άλλος το όνομα κι’ άλλος τη χάρη. «Μώκο» οι Εκπρόσωποι για την ταμπακιέρα να… μια γλώσσα… «ο λαός τους» για τον «ξεβράκωτο κόκκινό τους», συμπλήρωμα σε όσα τους είπε ο… επαξίως… όντως… εκλεγμένος με ψήφο τους ΠΡΟΕΔΡΟΣ.