Να αλλάξουμε τη ζωή μας χωρίς... χάπια

Η κατάθλιψη μπορεί αντί ως βάσανο να ειδωθεί ως ''δώρο'', ως ευκαιρία ριζικής προσωπικής μεταμόρφωσης, υποστηρίζει Αμερικανίδα ψυχίατρος.

Τι σημαίνει αλήθεια να είσαι καταθλιπτικός; Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν την κατάθλιψη σε μια σειρά από συμπτώματα, όπως η κούραση, η κατάπτωση ή η αίσθηση ματαιότητας. Αλλά η κατάθλιψη είναι επίσης μια ένδειξη ότι κάτι στη ζωή μας δεν πηγαίνει καλά και χρειάζεται να το αντιμετωπίσουμε. Πολύ συχνά, ωστόσο, συνηθίζουμε να κωφεύουμε στα καταθλιπτικά συναισθήματα, αντί να ακούμε προσεκτικά τα μηνύματα που στέλνουν για την ποιότητα της ζωής μας.
Μια σημαντική ευκαιρία για προσωπική ενδοσκόπηση -και περιορισμό της κατάθλιψης στην προοπτική μιας καλύτερης ποιότητας ζωής- αποτελεί το βιβλίο «Αυτοθεραπεία-κατάθλιψη χωρίς χάπια» της δρ. Lara Honos-Webs, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Μοντέρνοι καιροί».
Το ενδιαφέρον με το βιβλίο-οδηγό για τη θεραπεία της κατάθλιψης είναι πως κάθε κεφάλαιο αναλύει μια διαφορετική πτυχή της κατάθλιψης, προτείνοντας μια αυτοθεραπεία χωρίς χημικές ουσίες. Στην πραγματικότητα -υποστηρίζει η συγγραφέας- η κατάθλιψη μπορεί να γίνει η αφορμή για έναν επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων της ζωής, ένα βήμα στη συνειδητότητα ή μια ευκαιρία να διώξει κάποιος δυσάρεστες όψεις της καθημερινότητας. Μπορεί, επίσης, να γίνει η αρχή για μια καλύτερη διαχείριση του ψυχικού πόνου και της απώλειας, ώστε να υπάρξει ενίσχυση της άμυνας του ανθρώπινου οργανισμού.

Θελερίτης: Συμπληρώματα διατροφής, εναλλακτικές θεραπείες και άσκηση

"Πολλοί ψυχίατροι υποστηρίζουν", μας λέει ο ψυχίατρος Χρήστος Θελερίτης και με αφορμή την έκδοση στην Ελλάδα του βιβλίου «Αυτοθεραπεία-κατάθλιψη χωρίς χάπια» της δρ. Lara Honos-Webs, "πως πέρα από τη φαρμακευτική θεραπεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπληρώματα διατροφής και άλλες εναλλακτικές θεραπείες, ενώ παράλληλα συνιστούν μια  μεσογειακού τύπου διατροφή (φρούτα, λαχανικά, ελαιόλαδο, ψάρι κ.λπ.), που φαίνεται πως συσχετίζεται με μικρότερο κίνδυνο άγχους και κατάθλιψης, ενώ φαίνεται να προστατεύει από καρδιαγγειακά και εγκεφαλικά επεισόδια".
Όπως έδειξε πρόσφατη ανασκόπηση από το Πρόγραμμα Διπολικής Διαταραχής του Γενικού Νοσοκομείου Μασσαχουσέττης, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όπως μας επισημαίνει ο κ. Θελερίτης, τα ω-3 Λιπαρά Οξέα, όπως και η χρήση χρωμίου, φαίνεται πως είναι πολύ ωφέλιμα για τους ασθενείς με διπολική διαταραχή.
"Ακόμη", μας λέει, "ερευνητικά ευρήματα δείχνουν πως η ινοσιτόλη φαίνεται να έχει βοηθητικό ρόλο στην αντιμετώπιση της διπολικής κατάθλιψης, ενώ η χολίνη, η τρυπτοφάνη, το φυλλικό οξύ και το μαγνήσιο μπορεί να έχουν ευεργετική επίδραση στη μείωση των συμπτωμάτων της μανίας.
Επιπλέον, η σωματική άσκηση (ειδικά η αερόβιος μορφή της κατά την οποία επιταχύνεται ο καρδιακός ρυθμός) φαίνεται να έχει αντικαταθλιπτική, αγχολυτική δράση καθώς και καρδιο-προστατευτική δράση, αφού μειώνεται το σωματικό βάρος του ασθενή, ενώ αυξάνονται τα επίπεδα της προστατευτικής χοληστερίνης High Density Lipoprotein (HDL)".
Παράλληλα, ο κ. Θελερίτης μας διευκρίνησε ότι μπορεί όλα αυτά να είναι αποτελεσματικά σε ελαφριές αγχώδεις και καταθλιπτικές εκδηλώσεις, αλλά όταν τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, πρέπει να λαμβάνεται η ενδεδειγμένη φαρμακευτική θεραπεία, μαζί με όποια άλλη εναλλακτική ή ψυχοθεραπευτική διαδικασία ακολουθήσουμε. Δηλαδή, αν ο ασθενής είναι αυτοκτονικός δεν θα περιμένουμε να δράσει το εναλλακτικό φάρμακο. Μπορεί να χρειασθεί να του κάνουμε εισαγωγή.

Μια ριζοσπαστική άποψη

Οι του νεοεκδοθέντος βιβλίου δεν προσφέρουν μια ακόμη τεχνική για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης. Αυτό που κυρίως προσφέρουν είναι μια ευκαιρία να αλλάξουμε την άποψή μας για τον κόσμο. Κυρίως συνηγορούν υπέρ της ριζοσπαστικής άποψης -αντίθετη με την κατεστημένη πως η κατάθλιψη δεν είναι απλώς ένα ακόμη βάσανο που πρέπει να το περιορίσουμε- είναι ένα μήνυμα στον εαυτό, σταλμένο από τον εαυτό, με θέμα τον εαυτό.
Η επικρατούσα άποψη για την θεραπεία της κατάθλιψης είναι αυτή της ιατρικής διάγνωσης σε συνδυασμό με τη χορήγηση των κατάλληλων αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Η προσέγγιση του βιβλίου είναι διαφορετική ακόμη κι από τα είδη ψυχοθεραπείας που δεν συμπεριλαμβάνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Τα περισσότερα εξ αυτών υιοθετούν τη στάση πως η κατάθλιψη είναι μια κλινική διαταραχή, η οποία θα πρέπει να περιοριστεί, χωρίς να υπολογίζουν το νόημα ή το περιεχόμενο των συμπτωμάτων.

Θεραπεία

Η θεραπεία τους εστιάζεται περισσότερο στην αποσαφήνιση των διαταραχών του ασθενούς -που πασχίζει να τις φέρει στο φως- παρά στις ικανότητές τους. Αντίθετα, η τακτική της εστίασης στις ικανότητες ενθαρρύνει τους θεραπευτές να δώσουν την προσοχή τους στα θετικά σημεία των ασθενών, παρά στις βλάβες και τις διαταραχές.
Επίσης, παράλληλα με τον εντοπισμό των ικανοτήτων του ασθενούς, επιπροσθέτως με την κατάθλιψη, είναι εξίσου σημαντικό να διακρίνεις την ύπαρξη ενός δώρου ή ενός μηνύματος στην ίδια την κατάθλιψη, που φωτίζει τη συνειδητότητα και δυνητικά οδηγεί τη ζωή σε νέες φωτεινές ατραπούς.
Συνοπτικά, η φιλοσοφία του ρηξικέλευθου βιβλίου συνοψίζεται στην ανατροπή της κρατούσας άποψης που θέλει να βιώνουμε την κατάθλιψη ως μια απλά οδυνηρή και ανεπιθύμητη ψυχική κατάσταση και να την ξορκίζουμε με αντικαταθλιπτικά. Προτείνει δε να την αντιμετωπίζουμε ως ευκαιρία για αυτογνωσία και αλλαγή της ζωής μας προς το καλύτερο. Γιατί, όμοια με τον σωματικό πόνο, και ο ψυχικός πόνος της κατάθλιψης μας επισκέπτεται για να μας υπενθυμίσει πως κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή μας πάει λάθος. Μόνο αν το διερευνήσουμε, το αναγνωρίσουμε, αγκαλιάσουμε την -κατά Γιουγκ- σκιά μας, μπορούμε όχι απλά να θεραπεύσουμε την κατάθλιψη, αλλά να αναδυθούμε ως "καινούριοι" άνθρωποι.
Μόνο αν δούμε την κατάθλιψη ως ευκαιρία για ουσιαστική αλλαγή, μπορούμε να θεραπευτούμε, προτείνει η Αμερικανίδα ειδικός.
Να σημειωθεί τέλος, πως παρόλο που η πρόταση του βιβλίου συγκρούεται με το ιατρικό μοντέλο, δεν υπαινίσσεται πως τα φάρμακα αποκλείονται σε όλες τις μορφές κατάθλιψης και αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο για τον τρόπο που τα φάρμακα μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό μέρος της διαδρομής προς τη μεταμόρφωση.

 http://www.medisense.gr