«Πρώτα η Ελλάδα - Μέρος 2ο»

«Η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια ενός ή μερικών ή και πολλών. Όταν όλοι αυτοί κατευθύνουν όλες τους τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, αλλά όταν ο ένας, οι λίγοι ή οι πολλοί αποβλέπουν μόνο προς το δικό τους συμφέρον, πρέπει να περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο.»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ  

Υπάρχει τρόπος να ξεφύγει η μητροπολιτική Ελλάδα από την πολιτική, κοινωνική, οικονομική κρίση που την ταλανίζει τα τελευταία πέντε χρόνια ;

Πώς θα μπορούσε η χώρα μας να ξεφύγει από τον οικονομικό βρόγχο που εμποδίζει την ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της; 

Από το 2009, όταν έγινε ευρέως αντιληπτή η οικονομική κρίση  στην χώρα μας έχουν αλλάξει πολλά, το πολιτικό σύστημα δεν χαρακτηρίζεται από την ‘’σταθερότητα’’ όπως την  γνωρίζαμε και οι αλλαγές που έχουν επέλθει από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα  έχουν γίνει με σχετικά αργό τρόπο και με κάποια θετικά στο δημοσιονομικό και μηδαμινά στην ανάπτυξη και την απασχόληση αποτελέσματα.

Ο κορμός του ιδιωτικού τομέα οριακά αντέχει την έλλειψη ρευστότητας, την εξαιρετικά μειωμένη ζήτηση από τους καταναλωτές αλλά και την μειωμένη ανταγωνιστικότητα, με αποτέλεσμα η ανεργία να έχει επίσημα φτάσει στο 30%.   

Στο διάστημα αυτό έχουν γραφτεί πολλά, με κύρια αναφορά γύρω από  το τι έφταιξε και το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Δυστυχώς είναι λίγες οι αναφορές και η αρθρογραφία για την επόμενη μέρα που θα βρει την Ελλάδα σε διαδικασία ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση. Ίσως αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχει διαφανεί καμία πρωτοβουλία μέχρι σήμερα από την πλευρά  των ικανών και των ανθρώπων με αγωνίες και ειλικρινείς σκέψεις  για το μέλλον της χώρας. Ενδεχομένως γι’ αυτό δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια αλλαγής και εξόδου της Ελλάδας από την κρίση που προκάλεσε η χρόνια πολιτική-κομματική φαυλοκρατία.  

Είναι βέβαιο πως από μόνα τους τα υφιστάμενα πολιτικά σχήματα αδυνατούν να συνεργαστούν και να δώσουν για την Ελλάδα  μια σοβαρή λύση με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Είναι επίσης εμφανές ότι τα κόμματα είναι εγκλωβισμένα σε ατέρμονες αντιπαραθέσεις, ενώ δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο ανασύνταξης και ανάπτυξης. Το μνημόνιο και η Τρόικα αποτελούν μοχλό πίεσης και παραγωγής πολλές φορές αντιλαϊκών νομοθετικών διαταγμάτων στην κατεύθυνση μονομερούς λιτότητας  και άκρατης φορολογίας  χωρίς ως τώρα καμία σκέψη ή σοβαρή πρόταση για συνεργασία και ανάπτυξη των παραγωγικών πόρων της χώρας.  

Στο άρθρο αυτό καταγράφεται η πρόταση ενός πολίτη, που ζει και εργάζεται στη χώρα και τον ενδιαφέρουν  η αλλαγή και η βελτίωση  των συνθηκών ζωής στην Ελλάδα.

 Η πρόταση αφορά στην δημιουργία ενός φορέα που θα έχει σαν αποκλειστικό σκοπό την ανάδειξη τεκμηριωμένων θέσεων αναφορικά με την μακροπρόθεσμη πρόοδο της χώρας, την εκπαίδευση και την ευημερία των Ελλήνων καθώς και την  σταδιακή έξοδο από την πολιτική φαυλοκρατία.

Εννοείται πως ο φορέας αυτός δεν θα πρέπει ποτέ να εμπλακεί με την πολιτική και τα κόμματα, αντίθετα θα πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά/συμβουλευτικά με στοιχειοθετημένες απόψεις και προτάσεις, απαλλαγμένος από το άγχος της προσωπικής επιτυχίας και αναγνώρισης  και με μοναδικό σκοπό την βοήθεια για την πρόοδο της χώρας. 

Κατά την άποψή μας βασικοί συμμετέχοντες σε αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να είναι οι εξής:

·     Έλληνες αναγνωρισμένοι με την αρθρογραφία ή τις πράξεις τους, τις προθέσεις και την πίστη τους αναφορικά με την αλλαγή του στρεβλού και άδικου κοινωνικοοικονομικού μοντέλου της χώρας

          Έλληνες που υποστηρίζουν την αξιοποίηση των πόρων της χώρας, την ανάδειξη των καταλληλότερων

κ    και αξιοτέρων καθώς επίσης και την   κατάργηση του φαύλου ‘’πελατειακού συστήματος’’ και του 

'    "ρουσφετιού" που είναι ίσως η κύρια πηγή προβλημάτων.

 

·    Έλληνες επιχειρηματίες και managers, καταξιωμένοι και δοκιμασμένοι στις σκληρές απαιτήσεις της αγοράς του ιδιωτικού τομέα, που διακατέχονται από αίσθημα αγάπης και έχουν όλη την διάθεση να προσφέρουν στη χώρα.

·      Οποιοσδήποτε Έλληνας διαθέτει ρεαλισμό, θέλει ν’ ακούει και να βλέπει ότι τα πράγματα στο εξής λειτουργούν στην κατεύθυνση ‘‘Πρώτα  η Ελλάδα’’ και που θέλει να δει την χώρα μας να αλλάζει με υπομονή μέρα με τη μέρα προς το καλύτερο.

Η συγκρότηση ενός φορέα με την παραπάνω σύνθεση δεν είναι σίγουρα απλή υπόθεση και τα κυριότερα προβλήματα στην υλοποίησή του καταγράφονται ως εξής:

·        Ποιός θα ηγηθεί στην συγκρότηση του βασικού πυρήνα των ανθρώπων που θα θέσουν το όραμα, τις αρχές και τις κύριες κατευθύνσεις υλοποίησης αυτού του ευεργετικού για την Ελλάδα σκοπού;

·        Η προσέγγιση αναγνωρίσιμων προσωπικοτήτων οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν στην περαιτέρω εφαρμογή του οράματος του φορέα. Συνήθως οι επώνυμοι και αναγνωρίσιμοι άνθρωποι είναι διστακτικοί αν όχι συντηρητικοί να συμμετάσχουν σε πρωτοβουλία σαν αυτή που περιγράφουμε, η οποία είναι μοναδική κατά την ταπεινή μας  άποψη. Θα πρέπει να ξεβολευτούν και να θέσουν  το εγώ τους στη διάθεση ενός ιδανικού, όμορφου και πρωτόγνωρου που πιθανόν να θεωρηθεί ‘’too much’’ ή χάσιμο χρόνου.

·         Θα χρειαστεί δουλειά ίσως και αποκλειστικής απασχόλησης για τους ανθρώπους του βασικού πυρήνα αλλά και για αρκετούς άλλους που θα πλαισιώσουν τον φορέα.

·    Θα χρειαστούν οικονομικοί πόροι - πιστεύουμε ότι μπορούν να βρεθούν -προκειμένου να τρέξει το πρόγραμμα και οι προτάσεις που θα διαμορφώνονται αδιαλείπτως :

Ο σκοπός λειτουργίας και οι κύριοι στόχοι  αυτού του φορέα θα μπορούσαν να είναι:

·       Η επεξεργασία και δημιουργία τεκμηριωμένων προτάσεων αναφορικά με την αξιοποίηση των παραγωγικών πόρων της χώρας όπως Αγροτικός τομέας, Τουρισμός- όλους τους μήνες του χρόνου-σε συνδυασμό με τον Πολιτιστικό πχ. Αρχαιολογικοί χώροι, θέατρα, μνημεία κλπ, Υπηρεσίες, κλπ. Απώτερος σκοπός θα είναι η ανάπτυξη παραγωγικού και ανταγωνιστικού επιχειρηματικού τομέα με την  δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας  ικανών να δώσουν ζωντάνια - πνοή στη χώρα, μειώνοντας  δραστικά την ανεργία σε μονοψήφιο αριθμό.

·       Προτάσεις αναφορικά με την επιμόρφωση των νέων με σταδιακή βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης παιδείας και σταδιακή μείωση αν όχι κατάργηση της δαπανηρής για τα νοικοκυριά ιδιωτικής υποστήριξης (φροντιστήρια).

·       Προτάσεις για την αξιοποίηση εθελοντικής εργασίας σε υπηρεσίες όπου το κράτος υστερεί από ανθρώπους όλων των ηλικιών και τάξεων, συνταξιούχοι, φοιτητές, κλ.

·       Προτάσεις αναφορικά με την εξάλειψη της φαυλοκρατίας του πολιτικού συστήματος και της  γραφειοκρατίας, με προτεραιότητα την  άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών και των επιχειρήσεων που λειτουργούν, επενδύουν και προσφέρουν απασχόληση στην χώρα μας.

 

Είναι πολύ πιθανόν  πως αν αυτός ο φορέας λειτουργήσει στην πράξη θα βοηθήσει σημαντικά το πολιτικό σύστημα. Σήμερα βιώνουμε καταστάσεις όπου οι πολιτικοί μας, όσο τίμιοι, εργατικοί και αποτελεσματικοί - ελάχιστοι από αυτούς - κι αν είναι, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα συσσωρευμένα προβλήματα και την κοινωνική πίεση. Επίσης  είναι γνωστό ότι οι πολιτικοί στο σύνολο τους, δικαίως ή αδίκως, ενοχοποιούνται σαν αποκλειστικοί υπαίτιοι για τα κοινωνικά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε  και  αυτό οπωσδήποτε είναι μεγάλο πρόβλημα.

Η λογική και το σκεπτικό με το οποίο μπαίνουν στην πολιτική μέσα από τα υφιστάμενα πολιτικά σχήματα νέοι άνθρωποι, είναι κατά βάση παρωχημένα και συνήθως απογοητεύουν ακόμη και τους λίγους ικανούς που έχουν διάθεση να προσφέρουν έργο. 

Το φαύλο κράτος που γεννάει συνεχώς ελλείμματα και προβλήματα  πρέπει οπωσδήποτε ν’ αλλάξει, αλλιώς δεν πρόκειται να ξεκολλήσει η χώρα από το τέλμα. 

Ο φορέας με τον σκοπό που περιληπτικά αναπτύχθηκε στο άρθρο αυτό μπορεί, με την βοήθεια αυτών που αγωνιούν πραγματικά για την Ελλάδα, να βοηθήσει την πολιτική στην λειτουργία της αλλά και την χώρα να μπουν σε συνθήκες σταθερότητας όπου ο οικονομικός κύκλος Νοικοκυριά-Επιχείρηση-Κρατος θα μπορέσει να δουλέψει  σωστά. Η τύχη της πιο πάνω πρότασης είναι κάτι σαν το μπουκάλι με τον κρυμμένο θησαυρό στην ανοικτή θάλασσα. Όμως είναι βέβαιο πως υπάρχουν άριστοι σ’ αυτό τον τόπο και…. ποτέ δεν ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…

Μιχ.  Ξηρουχάκης

mixirou@gmail.com

Πηγή : http://ygeiapress.blogspot.gr/2013/09/2.html